Η αυξημένη πίεση προκαλεί “συμπίεση” των κρανιακών νεύρων και συνήθως επηρεάζεται το απαγωγό νεύρο, που νευρώνει το μυ του ματιού που στρέφει το μάτι προς τα έξω.

Προσβάλλει συνήθως παχύσαρκες γυναίκες κάτω των 45 ετών.

Ποια είναι τα συμπτώματα της ενδοκράνιας υπέρτασης;

Τα συνήθη συμπτώματα της ενδοκράνιας υπέρτασης είναι:

• έντονη κεφαλαλγία
• διαταραχές οράσεως
• ναυτία
• έμετοι
• εμβοές (βουητό στα αυτιά)
• φωτοφοβία
• οίδημα της οπτικής θηλής (στο σημείο όπου το οπτικό νεύρο εισέρχεται στο βολβό του ματιού) το οποίο εάν δεν αντιμετωπιστεί εγκαίρως, μπορεί να οδηγήσει σε πλήρη απώλεια της όρασης

Η διάγνωση της καλοήθους ενδοκράνιας υπέρτασης γίνεται αρχικά με νευροαπεικόνιση, συνήθως με αξονική και μαγνητική τομογραφία, προκειμένου να αποκλειστούν αιτίες που προκαλούν αυξημένη ενδοκράνια πίεση (όπως η ύπαρξη όγκου ή υδροκέφαλου ή θρόμβωση των φλεβωδών κόλπων του εγκεφάλου) και να εντοπιστούν με ευκρίνεια πιθανές βλάβες.

Ακολουθεί οσφυονωτιαία παρακέντηση και μέτρηση της ενδοκράνιας πίεσης.

Πως αντιμετωπίζεται η ιδιοπαθής ενδοκράνια υπέρταση;

Τα συμπτώματα της καλοήθους ενδοκράνιας υπέρτασης (ιδιοπαθούς ενδοκράνιας υπέρτασης) μπορούν να αντιμετωπιστούν αρχικά συντηρητικά με επανειλημμένες παρακεντήσεις και τη χορήγηση κατάλληλης αποιδηματικής αγωγής.

Σε περιπτώσεις που παρατηρείται επιδείνωση της όρασης του ασθενούς ή παραμονή-επιδείνωση των συμπτωμάτων της ενδοκράνιας υπέρτασης προκύπτει ως ανάγκη η νευροχειρουργική του αντιμετώπιση.

Η τοποθέτηση βαλβίδας εγκεφάλου ή οσφυοπεριτοναικής βαλβίδας παροχέτευσης του εγκεφαλονωτιαίου υγρού εξασφαλίζει συνεχή παροχέτευση του “πλεονάζοντος” εγκεφαλονωτιαίου υγρού με συνέπεια τη μείωση της ενδοκράνιας πίεσης και την απαλοιφή των συμπτωμάτων.